Hiroo Onada – de vergeten soldaat

 

Hiroo Onoda werd gezonden door zijn eenheid naar het desolate eiland Lubang in de Filipijnen in 1944. Japan was hardnekkig aan het vechten voor iedere meter van de eens bezette gebieden, de Amerikanen en de geallieerden naderden echter steeds dichter bij het centrum van de rijzende zon.

Zijn opdracht was eenvoudig, met een handvol manschappen moest hij guerrilla aanvallen uitvoeren op de vijand. De plichtsvolle militair weet zich letterlijk aan zijn taak en hield zich maar liefst 29 jaar verborgen. Nadat Japan capituleerde vergat men hem hiervan op de hoogte te brengen.  De kranige Aziaat was dan ook overtuigd dat de oorlog nog steeds aan de gang was. Zijn koppigheid hield hij vol, zelfs toen zijn laatste soldaat werd doodgeschoten door het Filipijnse leger. Hij overleefde op een dieet van kokosnoten en bananen en hield zich voornamelijk schuil. Af en toe voerde hij zelfs nog een ware raid uit op vijandelijke troepen. Ondanks verschillende zoektochten slaagde men er niet in hem te lokaliseren.

Uiteindelijk besloot men zijn oude bevelhebber over te brengen, en na een zoektocht herkende de strijder zijn commandant en geloofde eindelijk dat de oorlog voorbij was.  Het was toen maart 1974.

Hij had dienst genomen op 20-jarige leeftijd. Na een opleiding van 2 jaar vertrok hij naar de Filipijnen. Zijn opdracht was om stand te houden tot de laatste man. Men beloofde hem te komen halen bij de overwinning van het Japanse Rijk. Een belofte die natuurlijk nooit werd ingelost. Bij zijn overgave in 1974 droeg hij nog hetzelfde uniform van bijna dertig jaar geleden, zijn oud geweer werkte nog behoorlijk goed, zijn soldaten waren allen omgekomen door ontbering en schermutselingen met het Filipijns leger.

In 1945 werd getracht om met hem te communiceren, duizenden flyers werden uitgegooid boven de jungle met de vermelding dat de oorlog ten einde was. Hiroo Onoda dacht dat het een vijandelijke list was, en kon niet geloven dat zijn keizer had gecapituleerd. Er werden ook kranten nagelaten op strategische plaatsen in de jungle, in de hoop dat hij zou beseffen dat de vijandelijkheden ten einde waren. Vrienden en familieleden spraken hem toe via gigantische luidsprekers, in de hoop hem te overtuigen dat het conflict echt ten einde was. Hij geloofde er niets van. Uiteindelijk bleef er slechts een groep van vier mensen over, ze sneuvelden één na één uitgenomen de koppige bevelhebber. Hiroo Onoda besloot dan maar om over te gaan tot een één mans oorlog.

In 1974 ontmoet een Japanse student per ongeluk de veteraan. Hij probeerde de man te overtuigen dat er nu vrede was in Japan, de man geloofde het niet. Hij voegde er aan toe, dat hij enkel zichzelf zou overgeven wanneer hij een direct bevel kreeg van zijn bevelhebber.

De student contacteerde zijn oude bevelhebber en samen trokken ze terug naar het eiland en kwam er een vooraf afgesproken ontmoeting met Hiroo Onoda. Zijn oude commandant bevestigde dat Japan was verslagen en dat de oorlog voorbij was. Hiroo Onoda was totaal in shock en kon het eerst niet geloven.

Hij gaf zich formeel over aan de Filipijnse autoriteiten, in de dertig jaar dat hij in het land was had hij meer dan 30 Filipijnen vermoord en meer dan honderd verwond. De toenmalige president Marcos gaf hem een pardon voor de misdaden die hij had begaan tijdens zijn illusie van oorlogsvoering.

Hiroo Onoda werd als een held binnengehaald in Japan. De veteraan herkende echter zijn moederland niet meer en hij kon er niet aarden. Hij verhuisde uiteindelijk naar Brazilië. Zijn grootste frustratie was dat hij dertig jaar onmogelijk kon bijbenen, eens te meer was hij een heremiet ditmaal niet in de jungle, maar in een geëvolueerde maatschappij die hem vreemd was.

In 1996 bezocht hij nog eenmaal het eiland dat zolang zijn enige thuis was geweest.  Hij stierf enkele dagen geleden tijdens een kort bezoek aan Tokio, vreemd genoeg kwam de vergeten soldaat terug thuis vooraleer zijn laatste reis aan te vangen.

 

 

 

Leave a Comment